Historie Speeltuin stevenshof
Vanaf 1982 wordt er volop gebouwd in een grote, nieuwe bouwlocatie de Stevenhofjespolder. Voor de helft gaat het daar om particuliere woningen, de andere helft sociale. In deze nieuwe woonwijk wordt rondgestrooid met speelwerktuigen in de openbare ruimte. Een initiatief in 1985 om een echte speeltuinvereniging op te richten, wordt echter enthousiast ontvangen door de bewoners van de sociale woningbouw.
Al op koninginnedag het jaar daarop timmert de nieuwe vereniging aan de weg, met een spelletjes-dag, een optocht en een bingoavond.
Maar het duurt een tijd tot de speeltuin zelf werkelijkheid wordt. Weliswaar verschijnen er berichten over geld dat beschikbaar wordt gesteld; wordt de verwachting uitgesproken dat in 1987 de tuin opengaat; en besluit uiteindelijk in 1988 de gemeente echt geld te stoppen in een tuin met ‘speelhuis’, pas op 6 oktober 1990 wordt de speeltuin officieel geopend. De kinderen hebben dan trouwens al lang hun weg naar de nieuwe speelplek gevonden.
De realisatie is dus een moeizaam verhaal. Enerzijds geeft de gemeente voorrang aan de woningbouw om de tuin heen. Anderzijds is het lang onduidelijk of er wel genoeg geld is om speeltuin en clubhuis in te richten. Uiteindelijk lukt het dus allemaal.
De speeltuin is een succes. Honderden kinderen uit de buurt komen spelen in de speeltuin aan het Carry van Bruggenpad. De tuin is verdeeld in een ruimte voor kleine kinderen, en een voor grotere. In het clubhuis is het druk met spelletjesmiddagen, kinderbingo, kinder-playback-show en tienerdisco, terwijl volwassen buurtbewoners komen klaverjassen, jokeren en sjoelen.
In de loop der tijd gaat het echter minder met de speeltuin. De activiteiten in het clubhuis verdwijnen langzaam maar zeker doordat het nabij gelegen buurthuis vrijwel dezelfde dingen gaat organiseren. In de Stevenshof was lang geen goede afstemming of samenwerking tussen welzijnswerk en speeltuinwerk. Ooit, in het begin, was dat wel anders en organiseerde men samen (en met de winkeliers) wijkfeesten.
Anno 2022 wordt het clubhuis vooral gebruikt door de kinderopvang die er ruimte huurt.
Moeilijk hebben de vrijwilligers het ook wel met de wat oudere jeugd in de wijk. De (witte) Stevenshof heeft de grootste en hardnekkigste problemen met hangjongeren van Leiden en dat merk je ook in de speeltuin.
Na zo’n veertig jaar bezig te zijn geweest met de opbouw en het draaien van de speeltuin, willen de bestuurders en vrijwilligers van de vereniging terugtreden. Wanneer ze daarover half 2022 een vergadering beleggen, komt er niemand. Helaas, dan moet de speeltuin dicht, is hun logische reactie.
En dan reageren er natuurlijk wél bewoners: de speeltuin is immers te belangrijk voor de buurt. En zo gaan ook hier, ondersteund door de LBS, de oude bestuurders met nieuwe mensen aan de slag, zodat de speeltuin Stevenshof gewoon open blijft én wie weet aan een tweede jeugd begint.